Dziecię Boże, Cormac McCarthy

"Dziecię boże, stworzone (...) na wzór i podobieństwo twoje."

To "dziecię boże" to Lester Ballard, ma 27 lat i wraca z więzienia po odsiadce za gwałt, którego nie było. I wraca donikąd. Nie ma domu, nikt na niego nie czeka. Jest samotny, skrzywdzony i odrzucony przez ludzi. Lester jest jak zwierzę, żyje poza prawem, poza społeczeństwem, w lesie.

Ballard jest tak dobrze dostosowany do dzikiego świata, że jego obecność i sposób życia jest dla czytelnika czymś najzupełniej oczywistym, a to, że z jego perspektywy, jego oczyma  oglądamy świat, także jego piękno sytuuje nas niebezpiecznie blisko mordercy. Bardzo łatwo w życie Lestera się wczuć i je zrozumieć, a stąd już tylko krok do akceptacji jego zachowań. Ballard zabijanie odkrywa właściwie przypadkiem, ale to właśnie zabijanie staje się sensem jego życia, chociaż nie jedynym. Jego życie to w równej mierze krew jak i rozkosz obcowania z pięknem natury, przyjemność oglądania gwiazd i słuchania śpiewu rudzików. Jego obecność to wręcz zagłada amerykańskiego mitu Boga, rodziny i honoru. I chociaż z płonącego domu wynosi swoje pluszowe misie, jedyny sygnał, że potrzebuje ciepła i normalności, jest zaprzeczeniem szeryfa Bella z "To nie jest kraj dla starych ludzi" i jego systemu wartości.

McCarthy nie sili się na psychologizowanie bohatera. Opis jest przejrzysty, pozbawiony prób objaśniania dlaczego jest tak, a nie inaczej i nawet morderstwa opisywane są beznamiętnie. To czyste działanie, chłodno uchwycony czyn. Właśnie język sprawia, że "Dziecię Boże" stale trzyma czytelnika w napięciu. Nerwowe krótkie zdania i równoważniki zdań, skrajny minimalizm zderzony z urodą dzikiego świata wyzwalają szczególne napięcie. Zderzenie brutalności i piękna oddane w ten sposób wprowadza w dziwny, gorączkowy trans.

Autor: Cormac McCarthy
Tytuł: Dziecię Boże
Tłumaczenie: Anna Kołyszko
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2009