Nietoperze. Aqua Velva, Lena Kitsopoulou

Na tom opowiadań Greczynki Leny Kitsopoulou "Nietoperze" składa się dwanaście opowiadań plus trzynaste "Aqua Velva", w sumie diabelski tuzin diabelsko mocnych, wyrazistych historii o kondycji współczesnego człowieka.  

Nie znajdziemy tu absolutnie niczego, co w pierwszej chwili kojarzymy z Grecją. Zamiast pocztówkowych widoczków malowniczych wysepek są niezbyt piękne, symboliczne i niepokojące tytułowe nietoperze, czyli bohaterowie tych opowiadań.

Brak tu piękna i harmonii antycznego świata, zasada decorum jest raz po raz gwałcona. Życie jest niestosowne i tak też jest ukazywane, brutalnie i realistycznie. Realizm podkreślają przerysowane, makabryczne zakończenia, osadzone gdzieś pomiędzy symbolizmem, a realizmem właśnie. Współczesna Grecja nie jest ani piękna, ani cywilizowana. Bohaterami opowiadań Kitsopoulou są ludzie zaplątani we własny los, zniewoleni przez innych, przez okoliczności, przez własne wybory, decyzje i wyobrażenia. Towarzyszy im swoiste fatum - przeznaczenie, z góry określony los, który w patriarchalnym, skostniałym świecie współczesnej Grecji jest niemożliwy do przełamania. Role zostają rozpisane i obsadzone już w chwili narodzin, a przemoc, rodząca lęk jest tu na porządku dziennym i służy wtłaczaniu ludzi w schematy. Grecja Kitsopoulou to świat pozbawiony wartości, miłość jest uzależnieniem, rodzina zagrożeniem, akty przemocy są powszechnie akceptowane. A jednak bohaterowie walczą ze swoimi lękami, jak Edyp walczył ze swoim fatum. Czy zwyciężą?

W nocie okładkowej wydawca podkreślił "surowy język autorki [...], chwilami niedbały i wulgarny". Trudno trafniej pisać o języku tych opowiadań. To język codzienności, rzeczywistości obfitującej w przemoc i napawającej lękiem. Wulgarność języka jest odzwierciedleniem brzydoty życia, ale i próbą zagłuszenia lęku.

              

Autor: Lena Kitsopoulou
Tytuł: Nietoperze. Aqua Velva
Tłumaczenie: Alicja Kotecka
Wydawnictwo: Książkowe Klimaty
Data wydania: 2013