Królowa cukru, Natalie Baszile

"Królową cukru" wypromowała Oprah Winfrey, nie dziwi więc jej ogromna popularność w Stanach Zjednoczonych, tym bardziej, że książka jest jak amerykański film. 

Charley Bordelon otrzymuje w spadku plantację trzciny cukrowej na południu. Dar jest kłopotliwy, bo zgodnie z zapisami testamentu ojca kobieta nie może farmy sprzedać. W taki sposób, mieszkająca od zawsze w mieście Charley trafia wraz z jedenastoletnią córką do Luizjany. Nietrudno zgadnąć, że o uprawie trzciny nie wie nic, na domiar złego z problemami zostaje sama, bo chętnych do pomocy czarnoskórej kobiecie z miasta na dawnym niewolniczym południu nikt się nie garnie. Otoczona przez białych plantatorów zmaga się z uprawą ziemi, konsorcjum cukrowniczym, które zastąpiło białych właścicieli niewolników i kaprysami pogody.

Natalie Baszile eksploatuje niemal wszystkie amerykańskie mity i schematy. Znajdziemy tu i historię amerykańskiej prowincji, problemy rasowe, izolację obcego w małej, zżytej lokalnej społeczności, iście amerykańską wersję pobożności, której uosobieniem jest babcia głównej bohaterki - Miss Honey, szermująca biblijnymi cytatami, jest też oczywiście rodzinna czarna owca, przysparzająca dodatkowych kłopotów i wątek romansowy. O, przepraszam, omal nie zapomniałam: jest też ucieleśnienie mitu "od pucybuta do milionera" w nieco zmodyfikowanej wersji. Czyli dokładnie jak w kinie, bo charaktery są wyraziste i "jednowątkowe", a akcja niczym nie zaskakuje.

A jednak nie jest to zła książka. Owszem, schematyczna, ale napisana zaskakująco sprawnie. Biblijne wtręty Miss Honey bywają zabawne, opisy Luizjany urocze w swojej sielskości, emocje bohaterów łatwe do przewidzenia, ale ich opisy są wolne od częstego grzechu debiutantów, czyli przerysowania i skrajności. 

Idealna na zakatarzone jesienne popołudnie. Do literatury z górnej półki sporo jej brakuje, ale  to powieść więcej niż poprawna.

Autor: Natalie Baszile
Tytuł: Królowa cukru
Tłumaczenie: Robert Sudół
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2018